Ağır gelir oldum kendime
Nihayetsiz hüzün ikamet ediyor gözlerimde
Kirpiklerimin ucunda bulutlar
Kırıldı kanatları sevda kuşlarının
Boynu büküldü gül goncalarının
Gittiğin günden beri girdabın ortasındayım
Boğuluyorum işte sen olmayınca
Sen yanımda yoksun
Mağlup bir kumandan gibi kederliyim
Acı bir tebessüm yadigar dudaklarımda
Sensizlik amansız bir iştahla kemiriyor bedenimi
Biri bitmeden bini başlar ardı ardına
Hüzünler biriktiririm kumbaramda
Yalnızlıklar büyütürüm boyumca
Yokluğun yanıma kar kalınca
Varmıyor geceler sabaha
A benim gözleri denizlere benzeyenim
Olmuyor işte sen olmayınca
Sen vardın yazılmamış satırlarda
Seni görürüm her daim
Sonunu bilmediğim rüyalarda
Kan ter içinde uyandığımda
Gecenin bir yarısı
Seni bulurum dört yanımda
Hayalin gezinir odamda
Bir lokma ekmek
Bir yudum su gibisin soframda
Geçmez de takılırsın boğazıma
Hasretini vurup sırtıma düşerim yollara
Yürürüm adım adım bu sabahsız şehrin
Takılıp düştüğüm sinsi kaldırımlarında
Gel be canım tut ellerimi
Yürünmüyor işte sen olmayınca
Uykusuz gecelerin sonunda
Güneş doğar tepelerin ardında
Hasretin sancısı çöker birden omzuma
Süzülür ilk ışıklar penceremden odame
Bir sıkıntı basar içimi
Bir ateş dağlar ciğerimi
Yüklenir dertler bir bir sırtıma
Çekilmiyor işte sen olmayınca
Bu deli gönlü bağlamışım saçlarına
Hiç düşünmeden gençliğimi vermişim avuçlarına
Fedadır bu canım bir bakışına
İster al padişah eyle sarayına
İster vur zinciri köle eyle kapına
Başkasını seveceksen vur hançeri sırtıma
Bitecekse böyle bitsin bu sevda
Gittiğin günden beri gözüm yollarda
Belki ansızın gelirsin diye
Kulağım hep kapılarda
Göz göz oldu yürek
Gece gündüz yangınlarda
Rüyalarda hayalini kucaklasamda
Yetmiyor işte yanımda sen olmayınca
Nihayetsiz hüzün ikamet ediyor gözlerimde
Kirpiklerimin ucunda bulutlar
Kırıldı kanatları sevda kuşlarının
Boynu büküldü gül goncalarının
Gittiğin günden beri girdabın ortasındayım
Boğuluyorum işte sen olmayınca
Sen yanımda yoksun
Mağlup bir kumandan gibi kederliyim
Acı bir tebessüm yadigar dudaklarımda
Sensizlik amansız bir iştahla kemiriyor bedenimi
Biri bitmeden bini başlar ardı ardına
Hüzünler biriktiririm kumbaramda
Yalnızlıklar büyütürüm boyumca
Yokluğun yanıma kar kalınca
Varmıyor geceler sabaha
A benim gözleri denizlere benzeyenim
Olmuyor işte sen olmayınca
Sen vardın yazılmamış satırlarda
Seni görürüm her daim
Sonunu bilmediğim rüyalarda
Kan ter içinde uyandığımda
Gecenin bir yarısı
Seni bulurum dört yanımda
Hayalin gezinir odamda
Bir lokma ekmek
Bir yudum su gibisin soframda
Geçmez de takılırsın boğazıma
Hasretini vurup sırtıma düşerim yollara
Yürürüm adım adım bu sabahsız şehrin
Takılıp düştüğüm sinsi kaldırımlarında
Gel be canım tut ellerimi
Yürünmüyor işte sen olmayınca
Uykusuz gecelerin sonunda
Güneş doğar tepelerin ardında
Hasretin sancısı çöker birden omzuma
Süzülür ilk ışıklar penceremden odame
Bir sıkıntı basar içimi
Bir ateş dağlar ciğerimi
Yüklenir dertler bir bir sırtıma
Çekilmiyor işte sen olmayınca
Bu deli gönlü bağlamışım saçlarına
Hiç düşünmeden gençliğimi vermişim avuçlarına
Fedadır bu canım bir bakışına
İster al padişah eyle sarayına
İster vur zinciri köle eyle kapına
Başkasını seveceksen vur hançeri sırtıma
Bitecekse böyle bitsin bu sevda
Gittiğin günden beri gözüm yollarda
Belki ansızın gelirsin diye
Kulağım hep kapılarda
Göz göz oldu yürek
Gece gündüz yangınlarda
Rüyalarda hayalini kucaklasamda
Yetmiyor işte yanımda sen olmayınca